Το Γιαννοχώρι υπήρξε το μεγαλύτερο χωριό μόνιμης κατοίκησης του Άνω Αλιάκμονα. Έως το 1918 ήταν γνωστό με το όνομα Γιαννοβαίνη και υπήρξε έδρα της ομώνυμης κοινότητας, δίνοντας σε όλα τα ανάντη χωριά το χαρακτηρισμό «Γιαννοχώρια». Χτισμένο σε μια ασφαλή απόσταση από την γεωγραφική πύλη της περιοχής, έγινε γρήγορα το κεφαλοχώρι της, εξυπηρετώντας τις μεταφορές και τις συναλλαγές των εσωτερικών κοιλάδων.
Λέγεται ότι το Γιαννοχώρι έφτασε προπολεμικά τους 1500 κατοίκους. Το 1945 απογράφηκαν 460 ψυχές, ενώ σήμερα δεν έχει μόνιμη κατοίκηση. Τα περισσότερα από τα λιγοστά σπίτια είναι νεότερα και το σημαντικότερο κτίσμα είναι η μεγάλη ενοριακή εκκλησία της Παναγίας. Ιδιαίτερο στοιχείο του πετροχτιστου ναού είναι παρουσία δύο χώρων γυναικωνίτη, τεκμήριο της ακμαίας δημογραφίας του χωριού.
Στο Γιαννοχώρι υπάρχει και λειτουργεί μετά από συνεννόηση ένας ξενώνας για τους επισκέπτες. Όπως τα υπόλοιπα χωριά της περιοχής (Γλυκονέρι, Λιβαδοτόπι, Μονόπυλο και Τρίλοφος) συμπεριλαμβάνεται στα “Γραμμοχώρια της Καστοριάς” όπου έγιναν οι πιο σκληρές και αιματηρές μάχες του Εμφυλίου.